اخلاق ناصری

در بغداد هر روز بسیار خبرها می رسید از دزدی
قتل و تجاوز به زنان در بلاد مسلمانان که همه از
جانب مسلمانان بود
روزی خواجه نصیرالدین مرا گفت: می دانی از بهرچیست که جماعت مسلمان از هرجماعت دیگر بیشتر گنه می کنند با آنکه دین خود را بسیار اخلاقی و بزرگمنش می دانند؟

من بدو گفتم:
بزرگوارا همانا من شاگرد توام و بسیار شادمان خواهم شد اگر ندانسته ای را بدانم
خواجه نصیرالدین فرمود:
در اخلاق مسلمانی هر گاه به تو فرمانی می دهند
آن فرمان"اما" و"اگر" دارد
در اسلام تو را می گویند:
دروغ نگو اما دروغ به دشمنان اسلام را باکی نیست
غیبت مکن اما غیبت انسان بدکار را باکی نیست
قتل مکن اما قتل نامسلمان را باکی نیست
تجاوز مکن اما تجاوز ب نامسلمان را باکی نیست

و این"اما" ها مسلمانان را گمراه کرده و هر مسلمانی به گمان خود دیگری را نابکار و نامسلمان می داند و اجازه هر پستی را به خود می دهد و خدا را نیز از خود راضی و شادمان می بیند
این است راز نابخردی مسلمانان