برخی اصطلاحات در علم
#برخی اصطلاحات در علم حریق
تعریف حد پایین انفجار (LEL)
حد پایین انفجار
(Lower Explosive Limit)
کوچکترین نسبت حجمی ماده قابل اشتعال به هوا می باشد که قابلیت انفجار دارد.
به بیان دیگر، به کمترین درصد غلظت یک گاز یا بخار گفته می شود که با قرار گیری در نزدیکی جرقه، شعله یا گرما می تواند منفجر شود.
در صورتی که این غلظت کمتر از LEL تعیین شده باشد، حتی در حضور جرقه و گرما نیز امکان اشتعال گاز وجود ندارد.
تعریف حد بالای اشتعال (UEL)
برای تعریف حد بالای اشتعال (Upper Explosive Limit) و حد بالای انفجار گازها می توان از تعریف حد پایین آن ها استفاده نمود.
به این ترتیب می توان حد بالای انفجار را به عنوان بزرگترین نسبت حجمی ماده قابل اشتعال به هوا که قابلیت انفجار دارد، تعریف کرد.
به بیان دیگر، بیشترین درصد غلظت یک گاز یا بخار که با قرار گیری در نزدیکی جرقه، شعله یا گرما می تواند منفجر شود، UEL می باشد. در صورتی که این غلظت بیشتر از UEL تعیین شده باشد، حتی در حضور جرقه و گرما نیز امکان اشتعال یا انفجار گاز وجود ندارد.
تعریف حد پایین انفجار یا LFL چیست؟
حد پایین انفجار و حد پایین اشتعال دو مفهوم بسیار نزدیک به یکدیگر هستند.
اصلی ترین تفاوت این دو، میزان انرژی آزاد شده و مدت زمان انجام واکنش می باشد.
آستانه اشتعال پذیری گازها (LEL) چیست؟
مخلوط های گازی قابل اشتعال و هوا فقط با نسبت های مشخص مشتعل می شوند. وجود هوا یا گاز سوختنی بیش از حد در این مخلوط به عدم اشتعال منجر می گردد.
گستره یا محدوده اشتعال یا انفجار پذیری همیشه نسبت به هوا تعیین می گردد، زیرا درصد اکسیژن موجود در هوا میزانی مشخص است.
در اکسیژن خالص گستره این محدوده افزایش می یابد.
سرعت اشتعال (UEL) چیست؟
تمام سوخت ها با میزان یا سرعت اشتعال مشخصی می سوزند.
همان طور که شعله در امتداد یک کبریت می سوزد و پیش می رود، شعله در امتداد مخلوط هوا سوخت نیز با سرعت معینی می سوزد.
تناسب میان میزان هوا و سوخت موجود در سرعت اشتعال آن مؤثر است. در صورت جایگزینی اکسیژن خالص با هوا، سرعت اشتعال به شدت افزایش خواهد یافت.
سرعت جریان مخلوط اکسیژن-سوخت باید به گونه ای تنظیم شود که شعله به نازل (سر لوله) نزدیک باشد. در صورتی که سرعت جریان مخلوط بیش از حد باشد، بیشتر از سرعت اشتعال، شعله از نازل دور می شود که اصطلاحا (Blow off) نامیده می شود.
در صورت کم بودن سرعت جریان مخلوط، ممکن است شعله وارد مشعل شده و باعث پس زنش شعله شود. بسته به سرعت حرکت مخلوط ممکن است شعله درون مشعل نگاه داشته شود و منجر به «پس زنش مداوم» شود.
با کمتر شدن سرعت مخلوط از این میزان، «برگشت شعله» رخ می دهد. به عبارت دیگر شعله یا به سمت سیلندر سوخت حرکت خواهد کرد و به منظور ادامه اشتعال، اکسیژن مورد نیاز خود را به دنبال خواهد کشید و یا به سمت سیلندر اکسیژن حرکت خواهد کرد و سوخت را به دنبال خود خواهد کشید
تعریف حد پایین انفجار (LEL)
حد پایین انفجار
(Lower Explosive Limit)
کوچکترین نسبت حجمی ماده قابل اشتعال به هوا می باشد که قابلیت انفجار دارد.
به بیان دیگر، به کمترین درصد غلظت یک گاز یا بخار گفته می شود که با قرار گیری در نزدیکی جرقه، شعله یا گرما می تواند منفجر شود.
در صورتی که این غلظت کمتر از LEL تعیین شده باشد، حتی در حضور جرقه و گرما نیز امکان اشتعال گاز وجود ندارد.
تعریف حد بالای اشتعال (UEL)
برای تعریف حد بالای اشتعال (Upper Explosive Limit) و حد بالای انفجار گازها می توان از تعریف حد پایین آن ها استفاده نمود.
به این ترتیب می توان حد بالای انفجار را به عنوان بزرگترین نسبت حجمی ماده قابل اشتعال به هوا که قابلیت انفجار دارد، تعریف کرد.
به بیان دیگر، بیشترین درصد غلظت یک گاز یا بخار که با قرار گیری در نزدیکی جرقه، شعله یا گرما می تواند منفجر شود، UEL می باشد. در صورتی که این غلظت بیشتر از UEL تعیین شده باشد، حتی در حضور جرقه و گرما نیز امکان اشتعال یا انفجار گاز وجود ندارد.
تعریف حد پایین انفجار یا LFL چیست؟
حد پایین انفجار و حد پایین اشتعال دو مفهوم بسیار نزدیک به یکدیگر هستند.
اصلی ترین تفاوت این دو، میزان انرژی آزاد شده و مدت زمان انجام واکنش می باشد.
آستانه اشتعال پذیری گازها (LEL) چیست؟
مخلوط های گازی قابل اشتعال و هوا فقط با نسبت های مشخص مشتعل می شوند. وجود هوا یا گاز سوختنی بیش از حد در این مخلوط به عدم اشتعال منجر می گردد.
گستره یا محدوده اشتعال یا انفجار پذیری همیشه نسبت به هوا تعیین می گردد، زیرا درصد اکسیژن موجود در هوا میزانی مشخص است.
در اکسیژن خالص گستره این محدوده افزایش می یابد.
سرعت اشتعال (UEL) چیست؟
تمام سوخت ها با میزان یا سرعت اشتعال مشخصی می سوزند.
همان طور که شعله در امتداد یک کبریت می سوزد و پیش می رود، شعله در امتداد مخلوط هوا سوخت نیز با سرعت معینی می سوزد.
تناسب میان میزان هوا و سوخت موجود در سرعت اشتعال آن مؤثر است. در صورت جایگزینی اکسیژن خالص با هوا، سرعت اشتعال به شدت افزایش خواهد یافت.
سرعت جریان مخلوط اکسیژن-سوخت باید به گونه ای تنظیم شود که شعله به نازل (سر لوله) نزدیک باشد. در صورتی که سرعت جریان مخلوط بیش از حد باشد، بیشتر از سرعت اشتعال، شعله از نازل دور می شود که اصطلاحا (Blow off) نامیده می شود.
در صورت کم بودن سرعت جریان مخلوط، ممکن است شعله وارد مشعل شده و باعث پس زنش شعله شود. بسته به سرعت حرکت مخلوط ممکن است شعله درون مشعل نگاه داشته شود و منجر به «پس زنش مداوم» شود.
با کمتر شدن سرعت مخلوط از این میزان، «برگشت شعله» رخ می دهد. به عبارت دیگر شعله یا به سمت سیلندر سوخت حرکت خواهد کرد و به منظور ادامه اشتعال، اکسیژن مورد نیاز خود را به دنبال خواهد کشید و یا به سمت سیلندر اکسیژن حرکت خواهد کرد و سوخت را به دنبال خود خواهد کشید
دیدگاه پست
لینک:
گزارش مشکل پست