جوانمرگ شدن طرح جوانی
️جوانمرگ شدن طرح جوانی جمعیت!!
مهران صولتی
با گذشت بیش از یک سال از ابلاغ قانون" حمایت از خانواده و جوانی جمعیت" که قرار بود دستاورد اصلی مجلس انقلابی باشد آمارهای موالید مربوط به ۹ ماه اول سال ۱۴۰۱ نشان می دهد که عمر این قانون زودتر از موعد پایان یافته و جوان مرگ شده است! طرحی که قرار بود با اعطای وام و زمین و اتومبیل، بحران جمعیت آینده ایران را بر طرف نماید. نگاهی به آمارها اما نشان می دهد که دقیقا عکس آن هدف اتفاق افتاده است:
نرخ رشد جمعیت کشور از ۳/۹۱% در سال ۱۳۶۵ به ۰/۷% در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است
تعداد ازدواج ها از ۵۰۲ هزار مورد در سال ۱۳۹۵ به ۴۰۲ هزار مورد در سال ۱۴۰۱ رسیده است
نرخ باروری از ۶/۵ فرزند در سال ۱۳۶۵ به ۱/۶ فرزند در سال ۱۴۰۰ کاهش یافته است
این آمارها نشان می دهند که به موازات تاکید روزافزون بر فرزند آوری تعداد ازدواج و موالید رو به کاهش و تعداد طلاق و میزان سالمندی رو به افزایش بوده است. اما چرا طرح جوانی جمعیت با شکستی این چنین فاجعه بار مواجه شد؟ دست کم برخی از علل به این شرح اند:
فقدان چشم انداز روشنی برای آینده: فرزند آوری پیش از هر چیز نیازمند امید به آینده است. این که شهروندان دریابند فردایی بهتر در انتظار فرزندان آنان است. چیزی که متاسفانه آیین حکمرانی کنونی خلاف آن را فراروی ایرانیان ترسیم می کند.
پیش بینی ناپذیر بودن زیست ایرانی: فرزند آوری همچنین مستلزم درجاتی از محاسبه پذیر بودن امورات زندگی روزمره است. تلاطم های اقتصادی از جمله رشد فزاینده تورم، مسکن، بیکاری و آشفتگی های ارزی آن چنان اوضاع نابسامانی برای همگان ایجاد کرده که ازدواج و موالید اولویت خود را از دست داده اند.
دولتی شدن مسئله فرزند آوری: تجربه چهاردهه دولتی کردن اموری مانند حجاب، دینداری، سبک زندگی و ... نشان داده است که ورود حکومت به عرصه زندگی خصوصی شهروندان تنها می تواند بحران هایی را ایجاد و تشدید نماید. امر فرزندآوری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و کاهش قابل توجه موالید در ۹ ماه اجرای قانون نیز از همین امر حکایت دارد.
رشد فزاینده بی اعتمادی: در شرایطی که شکاف دولت- ملت به میزان زیادی افزایش یافته و بی اعتمادی همچنان رو به گسترش است بدیهی است که وعده های مسئولان و مشوق های مالی قادر نباشند بر میزان موالید بیفزایند. در چنین شرایطی هر چه وعده های بزرگ تری داده شوند دست نیافتنی تر هم به نظر می رسند.
نکته پایانی: شکست طرح جوانی جمعیت درست در زمانی اتفاق افتاده که بر اساس گزارش روزنامه اصول گرای "جوان" فقط در سال گذشته دو میلیون و هشتصد هزار نفر از ایرانیان معادل ۳/۳ % کل جمعیت کشور مهاجرت کرده اند. داستان عجیبی است؛ از یک سو با افزایش نارضایتی داخلی ایرانیان کرور کرور از کشور خارج می شوند و از سوی دیگر مجلسی ها با چنین طرح هایی سعی در افزایش نفر به نفر جمعیت دارند. تلاشی که آن هم با شکست مواجه شده است.
مهران صولتی
با گذشت بیش از یک سال از ابلاغ قانون" حمایت از خانواده و جوانی جمعیت" که قرار بود دستاورد اصلی مجلس انقلابی باشد آمارهای موالید مربوط به ۹ ماه اول سال ۱۴۰۱ نشان می دهد که عمر این قانون زودتر از موعد پایان یافته و جوان مرگ شده است! طرحی که قرار بود با اعطای وام و زمین و اتومبیل، بحران جمعیت آینده ایران را بر طرف نماید. نگاهی به آمارها اما نشان می دهد که دقیقا عکس آن هدف اتفاق افتاده است:
نرخ رشد جمعیت کشور از ۳/۹۱% در سال ۱۳۶۵ به ۰/۷% در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است
تعداد ازدواج ها از ۵۰۲ هزار مورد در سال ۱۳۹۵ به ۴۰۲ هزار مورد در سال ۱۴۰۱ رسیده است
نرخ باروری از ۶/۵ فرزند در سال ۱۳۶۵ به ۱/۶ فرزند در سال ۱۴۰۰ کاهش یافته است
این آمارها نشان می دهند که به موازات تاکید روزافزون بر فرزند آوری تعداد ازدواج و موالید رو به کاهش و تعداد طلاق و میزان سالمندی رو به افزایش بوده است. اما چرا طرح جوانی جمعیت با شکستی این چنین فاجعه بار مواجه شد؟ دست کم برخی از علل به این شرح اند:
فقدان چشم انداز روشنی برای آینده: فرزند آوری پیش از هر چیز نیازمند امید به آینده است. این که شهروندان دریابند فردایی بهتر در انتظار فرزندان آنان است. چیزی که متاسفانه آیین حکمرانی کنونی خلاف آن را فراروی ایرانیان ترسیم می کند.
پیش بینی ناپذیر بودن زیست ایرانی: فرزند آوری همچنین مستلزم درجاتی از محاسبه پذیر بودن امورات زندگی روزمره است. تلاطم های اقتصادی از جمله رشد فزاینده تورم، مسکن، بیکاری و آشفتگی های ارزی آن چنان اوضاع نابسامانی برای همگان ایجاد کرده که ازدواج و موالید اولویت خود را از دست داده اند.
دولتی شدن مسئله فرزند آوری: تجربه چهاردهه دولتی کردن اموری مانند حجاب، دینداری، سبک زندگی و ... نشان داده است که ورود حکومت به عرصه زندگی خصوصی شهروندان تنها می تواند بحران هایی را ایجاد و تشدید نماید. امر فرزندآوری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و کاهش قابل توجه موالید در ۹ ماه اجرای قانون نیز از همین امر حکایت دارد.
رشد فزاینده بی اعتمادی: در شرایطی که شکاف دولت- ملت به میزان زیادی افزایش یافته و بی اعتمادی همچنان رو به گسترش است بدیهی است که وعده های مسئولان و مشوق های مالی قادر نباشند بر میزان موالید بیفزایند. در چنین شرایطی هر چه وعده های بزرگ تری داده شوند دست نیافتنی تر هم به نظر می رسند.
نکته پایانی: شکست طرح جوانی جمعیت درست در زمانی اتفاق افتاده که بر اساس گزارش روزنامه اصول گرای "جوان" فقط در سال گذشته دو میلیون و هشتصد هزار نفر از ایرانیان معادل ۳/۳ % کل جمعیت کشور مهاجرت کرده اند. داستان عجیبی است؛ از یک سو با افزایش نارضایتی داخلی ایرانیان کرور کرور از کشور خارج می شوند و از سوی دیگر مجلسی ها با چنین طرح هایی سعی در افزایش نفر به نفر جمعیت دارند. تلاشی که آن هم با شکست مواجه شده است.
دیدگاه پست
لینک:
گزارش مشکل پست