بند آغوش
دلتنگی که جای بگیرد در بند بند وجودم دیگر نه چای دم عصر حالم را جا می آورد نه عطر یاس های حیاط خانه پدری و نه حتی طعم گیلاس هایی که که مادر دم عصر از درخت خانه چید، میدانی چیست جانم این جور وقت ها فقط آغوشت مرا رها میکند از بند این همه دلتنگی.
دیدگاه پست
لینک:
گزارش مشکل پست