آسمان غرق دلتنگی شده است،پروازی که بال فرشتگان را به عرش الهی فرا میخواند و ربنای دلدادگی را سر سجاده ی عطر آگین مالک اشتر زمانه تداعی میکند ،تیک تاک سحرگاهی ستاره ها را به مقصد نور و روشنایی متصل می گرداند،در دل ظلمت شب هیاهوی اندیشه ها،طوفان شهادت موسیقی آواز پرستوهای مجنون گوش آسمان را کر میکند ،آتش عشق, دود و خاکستر ,سفره ی دل ماتم زده را سیاهپوش کرد.بار خدایا نسیم دیدار عشق را دوباره وحی کرده ای تا لاله ای با شبنم های یخ زده متولد شود.و رهسپار بهشت برین تو گردد،تا جرعه جرعه شهد نوشین شهادت را بنوشد.
کربلایی دیگر به پا شد ،خیمه ی صبر و استقامت پیمانه ی رشادت های مردی از میدان شد که ظهر عاشورا را متجلی کرد و آواز شهادت را به گوش جهانیان رساند و ایستادگی را پاسداشت خونهایی کرد که از ایثار و شهادتشان لاله های سرخی رویید ،ای دشمنان به هوش باشید که ما از نسل امام حسینیم.