فرمول محاسبه حقوق و كسر ماليات و حق بيمه كاركنان

فرمول محاسبه حقوق

مزد مبنا =حقوق روزانه *روزهاي كاركرد

هر ساعت اضافه كار=(حقوق روزانه/7.333)*1.4

حق اولاد به ازاي هر فرزند=3*حداقل حقوق روزانه كه تا سقف 2فرزند قابل پرداخت است

حق مسكن =ماهانه 100000ريال

حق خواروبار(بن)=ماهانه 100000ريال

مابقي اضافات براساس تشخيص كارفرما مي باشد

حقوق =مزد مبنا+حق اولاد+حق مسكن+حق بن

بيمه سهم كارگر=حقوق *7%

ماليات نيز بر اساس جدول سالانه ارايه شده از طرف سازمان امور مالياتي مي باشد كه ناشي از ماده 131 قانون مالياتهاي مستقيم مي باشد..وجوهي كه مشمول كسر حق بيمه است ،زير است:
1. حقوق، دستمزد و كارمزد.
2. فوق العاده هاي شغل.
3. اضافه كار، شب كاري و نوبت كاري.
4. فوق العاده خارج از مركز.
5. فوق العاده انجام كارهاي سخت و زيان آور.
6. كمك هزينه خواربار و مسكن.
7. مزد ايام تعطيل و مرخصي استحقاقي.
8. فوق العاده هاي ثابت و مانند آنها.
9. پاداش به جز مواردي كه مشمول كسر حق بيمه نيست.
وجوهي كه مشمول كسر حق بيمه نيست، به شرح زير است:
1. بازخريد ايام مرخصي.
2. كمك هزينه اولاد.
3. هزينه سفر و فوق العاده ما موريت.
4. عيدي و پاداش نهضت سوادآموزي.
5. حق شير و پاداش افزايش توليد.
6. خسارت اخراج و مزاياي پايان كار.
7. حق همسر كه در اجراي قانون نظام هماهنگ پرداخت به كاركنان دولت كه مشمول قانون تامين اجتماعي هستند، پرداخت مي شود.
در مورد حداقل و حداكثر دستمزد و نيز دستمزد مقطوع توجه شما را به توضيحات ذيل جلب مي كنيم:
الف - حداقل دستمزد حداقل دستمزد مشمول كسر حق بيمه مشمولان قانون تامين اجتماعي، برابر حقوق پايه اي است كه هر سال با توجه به هزينه زندگي، از طرف شوراي عالي كار، تعيين و به وسيله وزارت كار و امور اجتماعي اعلام مي شود.
ب - حداكثر دستمزد حداكثر حقوق و مزاياي مشمول كسر حق بيمه ماهانه هر سال، طبق مصوبات شوراي عالي تامين اجتماعي تعيين مي شود.
ج - دستمزد مقطوع علاوه بر دستمزدهاي مذكور، طبق ماده 35 قانون تامين اجتماعي، سازمان مي تواند در موارد لزوم با تصويب شوراي عالي تامين اجتماعي، مزد يا حقوق بيمه شدگان بعضي از فعاليت ها را طبقه بندي و حق بيمه را به ما خذ درآمد مقطوع وصول و كمك هاي نقدي را بر همان اساس محاسبه و پرداخت كند..

محاسبه اضافه كار

برابر مفاد قانون مدنی جمهوری اسلامی ، ماه شمسی 30 روز است، لذا در قانون کار ، مزد و مزایای متعلقه به کارگر بر مبنای 30 روز محاسبه میگردد. البته پرداخت مزد و مزایای متعلقه ، در ماههای 31 روزه تقسیم بر 30 شده و در عدد 31 ضرب میگردد و طبیعتا در ماههای 29 روزه نیز بر عدد 30 تقسیم شده و در 29 ضرب میگردد .

یعنی تعیین حقوق و دستمزد بر مبنای ماه 30 روزه ، و پرداخت آن بر مبنای تعداد روزهای ماه انجام میگردد. به این معنی که وقتی از سوی شورایعالی کار ، حداقل مزد کارگران اعلام میگردد ، این مبلغ بر مبنای ماه شمسی ( 30 روزه ) اعلام شده ، ولی هنگام پرداخت آن بایستی به تناسب تعداد روزهای ماه مورد نظر محاسبه گردد.

از آنجائیکه برابر قانون ، هر کاگر بایستی در طول یک هفته ، مدت 44 ساعت به کار اشتغال داشته باشد، لذا چنانچه 44 ساعت را بر 6 روز کاری ( بغیر از روز جمعه ) تقسیم نمائیم نتیجه میگیریم که از هر کارگر انتظار میرود در طول یک روز 33/7 ( یا بعبارت دیگر هفت ساعت و بیست دقیقه ) به کار اشتغال داشته باشد.

لازم به ذکر است که چون در قانون محدودیتی برای چگونگی توزیع این 44 ساعت ذکر نشده است ، لذا کارفرما میتواند 44 ساعت را در طول یک هفته توزیع نماید ( مثلا 4 ساعت را به روز پنچشنبه و بقیه را در سایر ایام هفته توزیع نماید ) مشروط به اینکه اولا ساعات اشتغال به کار در هر روز از 8 ساعت تجاوز ننماید و ثانیا ساعت شروع و خاتمه کار روزانه بین 6 تا 22 تعیین شده باشد.

این توضیح لازم است که با توجه به حقی که قانون برای کارگران مشمول قانون کار درخصوص تعطیلی روز جمعه ( با دریافت مزد ) قائل شده ، کارفرما موظف است در پایان هر هفته کاری ( پس از 6 روز کار ) مزد یک روز جمعه را به کارگر پرداخت نماید .

لذا برای اینکه بدانیم از یک کارگر انتظار میرود در طول یکماه شمسی ( سی روزه ) چه مقدار به کار اشتغال داشته باشد ، میتوانیم عدد 33/7 را در عدد 30 ضرب نمائیم ، عدد حاصله 220 ساعت است.

لذا وقتی شواریعالی کار اعلام میدارد که میزان حداقل مزد کارگران در سال X مبلغ A ریال است ، این مبلغ برای اشتغال یک کارگر به مدت 220 ساعت در ماه ( که بطور استاندارد 33/29 ساعت یا 29 ساعت و بیست دقیقه آن بابت جمعه هاست ) به کارگر تعلق میگیرد.

قطعا در طول مدت کار لازم میشود که کارگری بیشتر از مدت هفت ساعت و بیست دقیقه در روز کار کند.

در اینصورت لازم است اولا موافقت کارگر جلب شده و ثانیا میزان ساعات اضافه کاری در هر روز از 4 ساعت نیز تجاوز ننماید ( مگر در موارد استثناء و با اخذ مجوز اداره کار مربوطه ).

برای محاسبه مزد هر ساعت اضافه کاری ، لازم است مزد ثابت را بر عدد 220 تقسیم نموده و در عدد 1.4ضرب نمائیم ، چرا که برابر قانون ، مزد هر ساعت کار اضافه ارجاعی به کارگر ، 40% بیشتر از مزد ساعات کار عادی است.

لازم به ذکر است که برای محاسبه ساعات غیبت یا تاخیر کارگران ، در قانون تکلیفی تعیین نشده است و نمیتوان بیشتر از ساعات غیبت یا کسر کار کارگران را از حقوق ماهیانه ایشان برداشت نمود ، مگر در مورد کارگاههایی که دارای کمیته انضباطی هستند و در این خصوص دارای مقررات خاصی باشند .

مبناي محاسبه سنوات وبازخريد آن

ماده 24 قانون کار:
درصورت خاتمه قرارداد كار، كار معين يامدت موقت، كارفرما مكلف است به كارگري كه مطابق قرارداد، يكسال يا بيشتر، به كار اشتغال داشته است براي هر سال سابقه، اعم از متوالي يا متناوب براساس آخرين حقوق مبلغي معادل يكماه حقوق به عنوان مزاياي پايان كار به وي پرداخت مايد.
ماده 32 قانون کار:
اگر خاتمه قرارداد كار در نتيجه، كاهش توانائيهاي جسمي وفكري ناشي از كار كارگر باشد(بنا به تشخيص كميسيون پزشكي سازمان بهداشت و درمان منطقه با معرفي شوراي اسلامي كار ويا نمايندگان قانوني كارگر) كارفرما مكلف است به نسبت هرسال سابقه خدمت، معادل دوماه آخرين حقوق به وي پرداخت نمايد.

منظور از حقوق در 2 ماده فوق یا مبنای محاسبه حق سنوات،در کارگاههائی که طرح طبقه بندی مشاغل دارند مزد گروه و پایه (مزد مبنا) و در واحدهائی که فاقد طرح می‌باشند مزد ثابت (مجموع مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل) خواهد بود.


مبناي محاسبه عيدي وسنوات ومرخصي استفاده نشده چيست؟

مرخصي
هرنفردرسال حداكثرمجازبه ذخيره نه روزازمرخصي خودميباشدومرخصي هاي استفاده نشده ايشان سوخت شده تلقي ميشودمگرتوافقي باكارفرماداشته باشد.

مبناي محاسبه ذخيره مرخصي استفاده نشده طبق قانون حداقل ممكن سالي يكماه بر اساس آخرين حكم حقوقي فرد كه آيتم هاي شامل آن تمامي موارد حكم است بجز خواربار.مسكن.اولاد وبن وپاداش توليدو سود توليد ونظاير اين

مبلغ فوق مشمول ماليات است ولي بيمه نيست

سنوات
مبناي محاسبه ذخيره سنوات طبق قانون حداقل ممكن سالي يكماه بر اساس آخرين حكم حقوقي فرد كه آيتم هاي شامل آن تمامي موارد حكم است بجز خواربار.مسكن.اولاد وبن وپاداش توليدو سود توليد ونظاير اين

جنانجه كارگر پس ازدريافت اين سنوات باهمين كارفرماادامه فعاليت(قرارداد)بدهداين مبلغ مشمول ماليات است.كه معمولا براي راحتي كار 10% در نظر گرفته مي شود هر چند مورد ايراد است. مبلغ فوق مشمول كسورات بيمه وماليات نيست

ساير موارد مرتبط:

1-معمولا" شركتها مزاياي پايان خدمت كاركنان خود را در پايان همكاري با آنها پرداخت مي نمايند (ذخيره مي گيرند) چون اين كار باعث مي شود كه مالياتي از اين بابت پرداخت نكنند.اماشركتهايي كه به صورت سالانه پرداحت مي كنند ه ماليات ان نيز مي بايستي پرداخت شود

مبلغ فوق مشمول ماليات است ولي بيمه نيست

*****

اضافه کاری = ساعات اضافه کاری * 140% * 220 ساعت / حقوق پایهماده 59 - در شرايط عادي ارجاع كار اضافي به كارگر با شرايط ذيل مجاز است : الف – موافقت كارگر ب – پرداخت 40% اضافه بر مزد هر ساعت كار عادي.

تعطیل کاری =ساعات تعطیل کاری * 140% * 220 ساعت / حقوق پایه
ماده 62 – روز جمعه، روز تعطيل هفتگى كارگران با استفاده از مزد مى باشد.
كارگرانى كه به هر عنوان به اين ترتيب روزهاى جمعه كار مى كنند، در مقابل عدم استفاده از تعطيل روز جمعه 40% اضافه بر مزد دريافت خواهند كرد.

شب کاری = ساعات شب کاری * 135% * 220 ساعت / حقوق پایه
ماده 58 - برای هر ساعت کار درشب تنها به کارگران غیر نوبتی 35% اضافه بر مزد ساعت کار عادی تعلق می گیرد.

کارهای نوبت کاری

1-کار نوبت کاری که بین صبح وعصر قرار میگیرد
حقوق = ساعات نوبت کاری * 110% * 220 ساعت / حقوق پایه

2-کار نوبت کاری که بین صبح وعصر وشب قرار گیرد
حقوق = ساعات نوبت کاری * 115% * 220 ساعت / حقوق پایه

3-کار نوبت کاری که صبح وشب یا عصر وشب قرار گیرد
حقوق = ساعات نوبت کاری * 122.5% * 220 ساعت / حقوق پایه
(ساعات شب کاری از 22 تا 6 بامداد می باشد)


----------------------------------------------------------------------



در رابطه با محاسبه ي مزاياي پايان خدمت و عيدي ؛

سنوات = تعداد روزهاي كاركرد * 365 روز / حقوق پایه
ماده 24 - كارفرما مكلف است به كارگري كه مطابق قرارداد، يكسال يا بيشتر ....... براساس آخرين حقوق مبلغي معادل يكماه حقوق به عنوان مزاياي پايان كار .

عيدي = دو برابر پايه حقوق مشروط به اينكه از سه برابر حداقل حقوق همان سال بيشتر نباشد .
اگر بيشتر نبود = دو برابر پايه حقوق
اگر بيشتر بود = روزهاي كاركرد * 365 / 3 * حداقل پايه حقوق


نحوه محاسبه حقوق ماهیانه ( ماده ۳۷ قانون کار )
برابر مفاد قانون مدني جمهوري اسلامي ، ماه شمسي 30 روز است، لذا در قانون کار ، مزد و مزاياي متعلقه به کارگر بر مبناي 30 روز محاسبه ميگردد. البته پرداخت مزد و مزاياي متعلقه ، در ماههاي 31 روزه تقسيم بر 30 شده و در عدد 31 ضرب ميگردد و طبيعتا در ماههاي 29 روزه نيز بر عدد 30 تقسيم شده و در 29 ضرب ميگردد . يعني تعيين حقوق و دستمزد بر مبناي ماه 30 روزه ، و پرداخت آن بر مبناي تعداد روزهاي ماه انجام ميگردد. به اين معني که وقتي از سوي شورايعالي کار ، حداقل مزد کارگران اعلام ميگردد ، اين مبلغ بر مبناي ماه شمسي ( 30 روزه ) اعلام شده ، ولي هنگام پرداخت آن بايستي به تناسب تعداد روزهاي ماه مورد نظر محاسبه گردد.

با توجه به اينكه ساعات كاري در روز 7 ساعت و 20 دقيقه ميباشد پس هر شخص بايد در ماه 30 تا 7.33 كار كند كه ميشود 220 ساعت حالا اگه جمعه ها و نصف روز پنج شنبه ها و ساير روزهاي تعطيل رو ازش كم كنيم ميشود خالص كاركرد شخص .
مثلا وقتي شخصي در ماه 180 ساعت كار ميكند و كل حقوق يك ماه را دريافت ميكند در واقع قسمتي از حقوق كه دريافت ميكند بابت ساعاتي است كه شخص فعاليتي نداشته.

در قانون کار 44 ساعت کار در هفته اعلام شده و یک روز جمعه هم استراحت ولی حقوق پرداخت میشود پس:

44 ساعت / 6 روز کاری =7.33 که همان 7 ساعت و بیست دقیقه میشود.

خوب روز جمعه هم باید حقوق پرداخت شود پس مشخص شد روز کاری از نظر قانون کار 7.33 است و این را در 30 روز ضرب کنید عدد220 ساعت در ماه بدست خواهد آمد که شما حقوق ماهانه فرد را بر اساس 30 روز یا 220 ساعت محاسبه میکنید.

1. قوانين تامين اجتماعي كه يك حسابدار بايد بداند

موارد 18 گانه ذيل به منظور تعريفات ابتدايي در اين قانون گنجانده شده است در اين 18 بند به عنوان يک حسابدار شما بايداطلاعاتي که توسط شرکت مربوطه به اداره تامين اجتماعي ارسال مي گردد موارد مذکور را لحاظ نمائيد که در کنار هر کدام با رنگ متمايز مشخص شده است
ماده 1- به منظور اجرا و تعميم و گسترش انواع بيمه هاي اجتماعي و
استقرار نظام هماهنگ و متناسب با برنامه اي تامين اجتماعي سازمان تامين
اجتماعي كه در اين قانون سازمان ناميده مي شود تشكيل مي گردد.
ماده 2- تعاريف :
1- بيمه شده شخصي است كه راسات مشمول مقررات تامين اجتماعي بوده و با
پرداخت مبالغي به عنوان حق بيمه حق استفاده از مزاياي مقرر در اين قانون
را دارد.
2- خانواده بيمه شده شخص يا اشخاصي هستند كه به تبع بيمه شده از
مزاياي موضوع اين قانون استفاده مي كنند.
3- كارگاه محلي است كه بيمه شده به دستور كارفرما يا نماينده او در
آنجا كار مي كند.
4- كارفرما شخص حقيقي يا حقوقي است كه بيمه شده به دستور يا به حساب
او كار مي كند. كليه كساني كه به عنوان مدير يا مسئول عهده دار اداره
كارگاه هستند نماينده كارفرما محسوب مي شوند و كارفرما مسئول انجام كليه
تعهداتي است كه نمايندگان مزبور در قبال بيمه شده به عهده مي گيرند.
5- مزد يا حقوق يا كارمزد در اين قانون شامل هر گونه وجوه و مزاياي
نقدي يا غير نقدي مستمر است كه در مقابل كار به بيمه شده داده مي شود.
6- حق بيمه عبارت از وجوهي است كه به حكم اين قانون و براي استفاده
از مزاياي موضوع آن به سازمان پرداخت مي گردد.
7- بيماري ، وضع غير عادي جسمي يا روحي است كه انجام خدمات درماني را
ايجاب مي كند يا موجب عدم توانايي موقت اشتغال به كار مي شود يا اينكه موجب
هر دو در آن واحد مي گردد.
8- حادثه از لحاظ اين قانون اتفاقي پيش بيني نشده كه تحت تاثير عامل
يا عوامل خارجي در اثر عمل يا اتفاق ناگهاني رخ مي دهد و موجب صدماتي بر
جسم يا روان بيمه شده مي گردد. ( در زمان حادثه بايد پرسنل مربوطه با توجه به ميزان بيمه توسط واحد اداري _ کارگزيني مبني بر عدم کار ارائه گردد تا نام وي در زمان استفاده از بيمه (استعلاجي) در ليست بيمه قرار گرفته نشود تا پرسنل مربوطه بتواند از دوره نقاحت که توسط پزشک معتمد مشخص مي گردد استفاده نمايد بنابراين دايره حسابداري بايد اطلاعات کافي در مورد افراد از کار افتاده در حين عمليات کار داشته باشد )
9- غرامت دستمزد به وجوهي اطلاق مي شود كه در ايام بارداري، بيماري و عدم
توانايي موقت ، اشتغال به كار و عدم دريافت مزد يا حقوق به حكم اين قانون
به جاي مزد يا حقوق به بيمه شده پرداخت مي شود. برابر قانون مادران تا 4 ماه از غرامت دستمزد براي بارداري مي توانند استفاده نمايند و 66 درصد از حقوق به آنها تعلق مي گيرد
10- وسايل كمكي پزشكي (پروتزواتز) وسايل هستند كه به منظور اعاده
سلامت يا براي جبران نقص جسماني يا تقويت يكي از حواس به كار مي روند.
11- كمك ازدواج مبلغي است كه طبق شرايط خاصي براي جبران هزينه هاي
ناشي از ازدواج به بيمه شده پرداخت مي گردد.
12- كمك عائله مندي مبلغي است كه طبق شرايط خاص در مقابل عائله مندي
توسط كارفرما به بيمه شده پرداخت مي شود.
13- ازكارافتادگي كلي عبارت است از كاهش قدرت كار بيمه شده به نحوي كه
نتواند با اشتغال به كار سابق يا كار ديگري بيش از (3)/(1) از درآمد قبلي
خود را به دست آورد.
14- ازكارافتادگي جزيي عبارت است از كاهش قدرت كار بيمه شده به نحوي
كه با اشتغال به كار سابق يا كار ديگر فقط قسمتي از درآمد خود را به دست
آورد.
15- بازنشستگي عبارت است از عدم اشتغال بيمه شده به كار به سبب رسيدن
به سن بازنشستگي مقرر در اين قانون . در ادامه توضیح داده می شود
16- مستمري عبارت از وجهي است كه طبق شرايط مقرر در اين قانون به
منظور جبران قطع تمام يا قسمتي از درآمد به بيمه شده و در صورت فوت او
براي تامين معيشت بازماندگان وي به آنان پرداخت مي شود.
17- غرامت مقطوع نقص عضو مبلغي است كه به طور يكجا براي جبران نقص
عضو با جبران تقليل درآمد بيمه شده به شخص او داده مي شود. براساس کمیسیون بیمه مشخص می گردد در بعضی مواقع بجز غرامت که بیمه تقبل می نماید دادگاه های عمومی شرکت را محکوم می نمایند که در در فصلهای بعدی توضیح ارائه می گردد
18- كمك كفن و دفن مبلغ مقطوعي است (مبلغ يك ميليون ريال مي باشد كه بابت هزينه هاي خريد قبر، كفن و دفن و ديگر خدمات مربوطه از سوي اين سازمان پرداخت مي شود. كه به منظور تامين هزينه هاي مربوط به كفن و دفن بيمه شده در مواردي كه خانواده او اين امر را به عهده مي گيرند پرداخت مي گردد.